امروز خیلی دلم گرفته ،باز دوباره دلم هوایی شده هنوز 2ماه نیست که از مدینه اومدم اما دلم دوباره هوای اونجا را کرده ،تو دلم رو میکنم به گنبد خضراءرسول الله میگم یا رسول الله آقا دوباره می خوام بیام نکه آقا من را یادت رفته ،نکنه این سفر ،سفر آخرم بوده آقا ، نکنه دیگه دعوت نمی کنی اما آقا با یکبار دعوت فقط دیوونم کردی با یکبار دعوتت خمار حرمت شدم آقا

کشتی شکست سلسله بادبان گسست

گردباد در مقابل و گم گشت ساحلم

یا زهرا،مادر جان ،دارم از خجالت آب میشم مادر،خیلی آلودگی دارم،خیلی گناهکارم ،اما در مقابل تو مادر مهربونی هستی با وجود تموم گناهایم تو من راه دادی توی خونت،مادر تو منو دعوت کردی اومدم مدینه ات اما وجود اونجا آتیش گرفت ،بمیرم مادر چقدر غریبی مادر، تو شهر پدرت (مدینه النبی)بعد از چهرده قرن هنوز غریبی مادر

مادر مادر این وهابی تو مدینه دلم را آتیش می زدند نمیگذاشتند تو بقیع بلند بلند برات گریه کنم مادر،برات بلند بلند روضه بخونم

مادر خیلی خوب میزبانی بودی مادر ،خیلی خوب مهمان نوازی کردی

اما چرا اینقدر غریبی اونم توی شهر پدرت

یک طرف مسجد النبی بااون همه شکوه وعظمت بارگاه پدرت و یک طرف قبرستان بقیع با قربتش با اون همه تاریکی توی شبهای مدینه

یادش بخیر بین الحرمین یک طرف گنبد خضراء پیامبر اعظم و یک طرف قبرستان تاریک بقیع

مادر چقدر زود تموم شد تاچشمم بهم زدم دیدم باید از مدینه خداحافظی کنم باید با مادرم خداحافظی کنم

خداحافظ ای ناله بی جواب        خداحافظ ای چهار قبر خراب

خداحافظ ای بهترین سرزمین       خداحافظ ای قبر ام البنین

وای مادرم،وای مادرم ،وای مادرم

از امشب به بعد علی تنها میشه مادر،علی بی همدم میشه مادر،علی بی یاور میشه مادر،علی می میره مادر

از آسمون چشمام بارون غم میباره

چند وقته که دل من روز خوشی نداره

بابام علی یک گوشه زانو بغل نشسته

مادر میون بستر با پهلوی شکسته

×××××××××

مادر مهربونم به درد و غم اسیره

تو نماز نشسته یک دست قنوت می گیره

دستهاش توون نداره برای کار خونه

چشمهای نیمه بازاش شعر سفر می خونه

وای مادرم،وای مادرم ،وای مادرم

××××××××××

از بس که قد کمونه می گیره دست به زانو

نمی تونه بخوابه شبها ز درد پهلو

وای مادرم ،وای مادرم ، وای مادرم

تو کوچه مادرم را دیدم به چشم خونبار

یه سیلی از عدو خوردیه سیلی خورد ز دیوار

وای مادرم ، وای مادرم،وای مادرم

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمهَ وَ اَبیها وَ بَعلَها وَ بَنیها وَ سِرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُک        

       

حضرت فاطمه زهرا(س ) قبل از آن که بیندیشد یک پدر مهربان و رئوف را از دست داده است ، به این حقیقت می اندیشید که پیام آور الهی و رسول حق و برگزیده عظیم الشان اسلام را از کف داده است و نه تنها او ، که بشریت از فیض و رحمت و انوار مقدس این شخصیت بزرگ محروم شده است .

در میان مجموعه اشعار حضرت زهرای مرضیه (س ) درباره رسول گرامی اسلام (ص ) ، ابیات پرشوری را می یابیم که با این نگاه و نگرش به توصیف خصال و ویژگی های نبی اکرم (ص ) می پردازد. ابیات ذیل ،نمونه ای از این اشعار است :

و قد رزئنا به محضا خلیقته

صافی الضرائب واللاعراق و النسب

و کنت بدرا و نورا یستضا به

علیک تنزل من ذی العزه الکتب

و کان جبریل بالایات یونسنا

فقد فقدت فکل الخیر محتجب

فلیت قبلک کان الموت صادفنا

لما مضیت و حالت دونک الحجب

انا رزینا بما لم یرز ذوشجن

من البریه لاعجم ولاعرب

فانت والله خیر الخلق کلهم

و اصدق الناس حیث الصدق و الکذب

به مصیبت فقدان او گرفتار شدیم . هم او که در آفرینش ، هیچ تیرگی و ناصافی نداشت ، و از ریشه و تبار و طبیعتی صاف و خالص برخوردار بود.

توماه درخشان ، و نور پرفروغ حیات بودی که از جانب خدا بر تو « وحی » نازل می گشت .

جبرئیل به وسیله آیات قرآنی ، پیوسته مونس و همدم ما بود ، و چون تو کوچ نمودی ، همه فیض و خیرهای متصل به وحی الهی از ما پنهان شد.

ای کاش پیش از رحلت تو مرگ به سراغ ما آمده بود ، تا پس از رفتنت و حایل شدن پرده ها بین ما و تو ، زنده نبودیم .

ما به مصیبتی گرفتار آمدیم که هیچ اندوه رسیده ای از عرب و فارس به آن دچار نشده است .

به خدا سوگند که تو ازهمه مردم بهتری و به هنگام درنظر آوردن « راست » و « دروغ » تو از همه صادق تر و راستگوتر می باشی . (6 )

حضرت فاطمه زهرا(س ) در این سروده زیبا ، رسول خدا(ص ) را با برشمردن برخی از فضایل و صفات بزرگ اخلاقی توصیف می نماید و از رسالت و ماموریت الهی او یاد می کند.

حضرت زهرای بتول (س ) پیامبراکرم (ص ) را از تمام ناصافی ها و ناخالصی ها که دلها را زنگار می دهند و روح و روان را در محاصره خود درمی آورند و زمینه ساز بروز حالات زشت و عملکردهای مذموم و ضدالهی می شوند , پاک و منزه می داند و « اصل » و « ریشه » و « تبار » آن پیام آور الهی را « خالص » و « زلال » معرفی می کند.

همچنین رسول خدا(ص ) را « ماه درخشنده » و « نور حیات بخش » می نامد که بر ظلمات ارض می تابد و سرگشتگان را راه می نمایاند و به مقصد می رساند. و نیز محل ریزش انوار الهی می داند و فیض عظیم و رحمت بی کرانی که از این طریق بر بشریت ارزانی گشته است ، همان فیضی که توسط حضرت جبرئیل امین و به صورت « وحی » به قلب پاک رسول خدا(ص ) نازل می شد و پس از ارتحال او , منقطع گشت و بشریت از تداوم این خیررسانی بزرگ محروم شد.

حضرت زهرا(س ) با توجه به شخصیت جامع و عظیم و آثار بزرگ رسالت برای بشریت ، آرزو می کند که ای کاش قبل از این که رسول پاک الهی (ص ) روی در نقاب خاک می پیچید و دنیا را ترک می کرد , مرگ او و دیگران فرا می رسید و شاهد این خسران و زیان بزرگ و فقدان دردناک و رنجزا نمی شدند , فقدان و رنج و مصیبتی که به تعبیر زهرای مرضیه (س ) بر هیچ اندوه رسیده ای از ملت های عرب و فارس فرود نیامده است .

حضرت فاطمه (س ) پیامبراکرم (ص ) را از همه انسان ها برتر و افضل و نیک تر معرفی می نماید و از « صداقت و راستگویی » به عنوان یک صفت و خصیصه بارز در او یاد می نماید.

حضرت زهرا(س ) در ابیات ذیل ، به گونه ای دیگر به توصیف رسول گرامی اسلام (ص ) می پردازد :

قد کنت ذات حمی بضل محمد

لااختشی فیما و کان جمالیا

ماذا علی من شم تربه احمد

ان لا یشم مدی الزمان غوالیا

من در زیر سایه حضرت محمد(ص ) دارای « پشتیبان » بودم ، و از « ظلم » نمی هراسیدم ، و او برای من « جمال و آبرو » محسوب می شد.

کسی که یک بار تربت پاک و معطر احمد را ببوید , اگر تا پایان عمر خود هیچ عطر دیگری را نبوید زیان نکرده است . (7 )

در این ابیات , حضرت زهرا(س ) از نبی اکرم (ص ) به عنوان یک تکیه گاه و پشتیبان بزرگ یاد می کند , پشتیبانی که قدرت و توانمندی خاصی را در وجود آدمی ذخیره می سازد که در اثر آن از هیچ ستمی بیم به خود راه نمی دهد و در اوج ایمان و صلابت و عزت در برابر ظلم و جور می ایستد و با ظالمان و ستمگران به تقابل می پردازد.

و نیز ، پدرش را « جمال و آبرو » برای خود می نامد. همان چیزی که در پرتو آن همه خیرها و فیض ها و نیکی ها و ارزش ها تثبیت می شوندو به صیانت و حفاظت درمی آیند و حیات عزتمند و پاک و بالنده و سعادتمند را برای انسان تضمین می کنند.

حضرت زهرای مرضیه (س ) شخصیت پاک و الهی و معنوی رسول خدا(ص ) را آن گونه بزرگ و سترگ و ملکوتی می داند که معتقد است هرکس تربت معطر او را ـ که آمیخته با شمیم دل انگیز و روح بخش معنویت زلال می باشد ، ـ ببوید ، گویا تا پایان عمر از این لذت سرشار و رایحه دل انگیز بهره مند می باشد و آن گونه جان و روحش معطر می گردد که خود را از هر عطر و رایحه دیگری بی نیاز می یابد.

حضرت فاطمه زهرا(س ) برای این که شکوهمندی شخصیت والا و ملکوتی پیامبرگرامی اسلام (ص ) را توصیف نماید ، از روشی دیگر نیز بهره می برد و سعی می کند از این طریق مشخص نماید که فقدان او برای بشر تاسف انگیز می باشد و نه تنها انسان , که همه موجودات و آسمان و زمین در اندوه ارتحال سوزناکش می گریند.

یا رسول الاله یا خیره الله

و کهف الایتام و الضعفا

قد بکتک الجبال و الوحش جمعا

و الطیر و الارض بعد یبکی السما

و بکاک المحراب و الدرس

للقرآن فی الصبح معلنا و المسا

و بکاک الاسلام اذ صارفی الناس

غریبا من سائر الغربا

ای رسول خدا ، ای برگزیده خداوند ، ای پناهگاه بزرگ یتیمان و ناتوانان .

کوه ها ، حیوانات ف پرندگان ، و زمین برتو گریستند ، و سپس آسمان بر تو می گرید.

محراب مسجد و درس قرآن در هر صبح و شب ، آشکارا بر تو گریستند.

اسلام ، در آن هنگام که در بین مردم غریبی بسان دیگر غریبان گشت ، بر تو گریست . (8 )

در این ابیات ، حضرت زهرای بتول (س ) ابتدا به برخی از صفات و ویژگی ها و عملکردهای اجتماعی رسول خدا(ص ) اشاره می کند و آن پیشوای محبوب الهی را پناهگاه « یتیمان » و « ضعیفان » معرفی می نماید ، هم آنان که بگاه بی پناهی و درماندگی و تهی دستی به آشیان گرم و محبت خیز رسول الهی التجا می جستند و زمزمه های دل انگیز و آرام بخش او را می شنودند و دست نوازشگرش را بر سر خویش احساس می نمودند و نیازهایشان را مرتفع می یافتند.

و سپس فقدان پیامبر عظیم الشان اسلام را آن چنان دردناک و حسرت خیز و جانگداز و گسترده می داند که همه چیز و همه کس و تمام موجودات را سوگوار و مرثیه سرای او معرفی می نماید ، و « اسلام » را پس از ارتحال سوزناک پیامبراکرم (ص ) ،« غریب » می داند و عزادار در از دست دادن کسی که برای تبلیغ و ترویج و استقرار احکام و قوانین جامع و رهایی بخش و سعادت آمیزش رنج طولانی کشید و مقاومت دیرپا و ایثار و فداکاری های مستمر ورزید

.

یادداشتهای دوستان به مناسبت عزای مادرم فاطمه

بسم رب الفاطمه

تا فاطمه است و جگر سوخته او
با داغ  دل لاله کسی کار ندارد
از ناله پنهان علی در دل شب ها
پیداست که دل دارد و دلدار ندارد

از دوست خوبم شمیم

بر حاشیه برگ شقایق بنویسید

گل تاب فشار در و دیوار ندارد

با عرض سلام ادب و احترام خدمت شما دوست گرامی

و ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام فاطمیه

و شهادت بانوی دو عالم  فاطمة زهرا سلام الله علیها

به شما دوست گرامی

بر احمد و بر کوثر قرآن صلوات

بر طلعت محبوبة یزدان صلوات

بر روح مطهر امام و شهدا

بر فاطمه مادر شهیدان صلوات

************

شب بود گل خانة ما را بردند

بیجان تن جانانة ما را بردند

آهسته در سوخته را واکردند

خاکستر پروانة ما را بردند

************

در جهان تا زنده ام گویم ثنای فاطمه

دست حاجت می برم سوی خدای فاطمه

گر برای درد بی درمان مداوا طالبی

رایگان درمان کند دارالشفای فاطمه

از دوست خوبم محمد هاشم نعمت الهی

فاطمه پشت در افتاد ،لگد سنگین بود

تلخی کام علی بر چه کسی شیرین بود

آتش گرفت ،سوخت در خانه علی

درخون نشست سینه پروانه علی

گوشه ای حسن نشسته ،گوشه ای حسین

گوشه ای به ناله شبانه زینبین

بی تو لب به خنده وا نمی کند علی

بی تو فضه را صدا نمی کند علی

اسم آن مخدرّه فاطمه است و برای آن بزرگوار هشت لقب ذکر کرده اند: صدیقه، راضیه، مرضیه، زهرا، بتول، عذرا، مبارکه، و طاهره. از بعضی روایات استفاده میشود که زکیّه و محدّثه از القاب آن مخدره است و کنیه او ام ابیها است. 

عمر آن بزرگوار تقریباً هجده سال است. در روز جمعه بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت به دنیا آمد و سال یازدهم از هجرت، سوم جمادی الثانی به دست گردانندگان سقیفة بنی ساعده شهید شد.

شخصیت حضرت زهرا را با این بحث کوتاه نمی توان معرفی کرد و آنچه را در اینجا آورده می شود قطره ای از دریای فضیلت آن صدیقة شهیده است.

شخصیت اسلامی از دو راه یافت می شود: از راه نسب و از راه حسب و فضایل نفسانی. شخصیت نسبی که اسلام آن را پذیرفته است تحت تأثیر عوامل مختلفی است. قانون وراثت، تغذیه از راه مشروع، تأثیر محیط، تأثیر همسر و رفیق، اولاد صالح و غیره در تشکیل چنین شخصیّتی نقش دارند. زهرا سلام الله علیها از نظر قانون وراثت، پدری چون رسول گرامی دارد که به گفتة‌ سعدی همة مراتب انسانیت را به کمالاتش پیموده است. همة تاریکیها به جمالش روشن شده است و همة صفات او در انتهای خوبی است .

بادلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص، و به سوی جایگاه ابدی سفر میکنم. و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم

یک خبر تاسف بار

پدر بزرگوار رئیس جمهور محترم در گذشت

ما هم به عنوان قطره ای از دریا ی بیکران

ملت ایران این ضایعه تاسف بار را به رئیس جمهور مردمی دکتر محمود احمدی نژاد تسلیت می گوییم

انالله و انا علیه راجعون

حاج احمد احمدی نژاد پدر رئیس جمهور محبوب، سحرگاه امروز در بیمارستان شهید چمران تهران در سن 82 سالگی به علت عارضه قلبی در گذشت

برای شادی روح آن مرحوم فاتحه می خوانیم

بسم رب المهدی

از اخلاق پیامبر اعظم(صلی الله علیه واله)

و در اخلاق حضرت همین بس که ‏خدایش درباره‏اش فرمود: «و انک لعلى خلق عظیم‏»بیائیم در این سخن ربانى که پیامبر را داراى منشى سترگ واخلاقى عظیم معرفى مى‏کند .

وچه شباهتی دارد مهدی به جد خویش (پیامبر اعضم) کهدر روایات آمده است او با متانت و متین و خوش خلق همچون جدش رسول خدا مردم را از راه قلبها به طرف خدا می کشاند زیرا که او با خلق خوش با مردم رفتار میکند.

سلام به همه دوستان

میدونم با خودتان میگویید چرا این چند وقته نیستش و مطلب نمی نویسه راستیاتش من رفته بودم دعا گوی همه شما باشم .

رفته بودم به بهترین سرزمین ،بهترین مکان دنیا،مکه و مدینه

جای همه شما خالی

مدینه گفتن و مکه شنیدن                شنیدن کی بود مانند دیدن

تا بعد یا علی...

منتظر نظراتتان هستم و در نظر دارم خاطرات این سفر مقدس را برایتان بنویسم