کشتی شکست سلسله بادبان گسست

گردباد در مقابل و گم گشت ساحلم

یا زهرا،مادر جان ،دارم از خجالت آب میشم مادر،خیلی آلودگی دارم،خیلی گناهکارم ،اما در مقابل تو مادر مهربونی هستی با وجود تموم گناهایم تو من راه دادی توی خونت،مادر تو منو دعوت کردی اومدم مدینه ات اما وجود اونجا آتیش گرفت ،بمیرم مادر چقدر غریبی مادر، تو شهر پدرت (مدینه النبی)بعد از چهرده قرن هنوز غریبی مادر

مادر مادر این وهابی تو مدینه دلم را آتیش می زدند نمیگذاشتند تو بقیع بلند بلند برات گریه کنم مادر،برات بلند بلند روضه بخونم

مادر خیلی خوب میزبانی بودی مادر ،خیلی خوب مهمان نوازی کردی

اما چرا اینقدر غریبی اونم توی شهر پدرت

یک طرف مسجد النبی بااون همه شکوه وعظمت بارگاه پدرت و یک طرف قبرستان بقیع با قربتش با اون همه تاریکی توی شبهای مدینه

یادش بخیر بین الحرمین یک طرف گنبد خضراء پیامبر اعظم و یک طرف قبرستان تاریک بقیع

مادر چقدر زود تموم شد تاچشمم بهم زدم دیدم باید از مدینه خداحافظی کنم باید با مادرم خداحافظی کنم

خداحافظ ای ناله بی جواب        خداحافظ ای چهار قبر خراب

خداحافظ ای بهترین سرزمین       خداحافظ ای قبر ام البنین

وای مادرم،وای مادرم ،وای مادرم

از امشب به بعد علی تنها میشه مادر،علی بی همدم میشه مادر،علی بی یاور میشه مادر،علی می میره مادر

از آسمون چشمام بارون غم میباره

چند وقته که دل من روز خوشی نداره

بابام علی یک گوشه زانو بغل نشسته

مادر میون بستر با پهلوی شکسته

×××××××××

مادر مهربونم به درد و غم اسیره

تو نماز نشسته یک دست قنوت می گیره

دستهاش توون نداره برای کار خونه

چشمهای نیمه بازاش شعر سفر می خونه

وای مادرم،وای مادرم ،وای مادرم

××××××××××

از بس که قد کمونه می گیره دست به زانو

نمی تونه بخوابه شبها ز درد پهلو

وای مادرم ،وای مادرم ، وای مادرم

تو کوچه مادرم را دیدم به چشم خونبار

یه سیلی از عدو خوردیه سیلی خورد ز دیوار

وای مادرم ، وای مادرم،وای مادرم