در حق فاطمه چه می توان گفت که پیامبر گرامی چون بر زهرا وارد می شد یا زهرا بر او وارد می شد، چهره زهرا، سینة زهرا، دست زهرا را می بوسید، او را استقبال می کرد و به جای خود می نشانید و می فرمود: من بوی بهشت را از سینة زهرا استشمام می کنم. ولی همین زهرا به قدری برای دیگران متواضع است که وقتی امیرالمؤمنین از او اجازه می خواهد که کسانی بر خانه زهرا وارد شوند، زهرا با آنکه از این ملاقات سخت بیزار است، امّا چون علی می خواهد، آن بانوی متواضع در مقابل شوهر می گوید: خانه، خانة تو و من هم کنیز تو هستم.

زنی می آید و از زهرا مسئله ای سؤال می کند اما چون بیماری فراموشی دارد، ده بار بر می گردد و مسئله را سؤال می کند. در بار دهم از زهرا عذر خواهی می کند و زهرا در جواب می فرمای : »در هر بار، پروردگار عالم به من پاداشهای زیادی عنایت می کند، پس تکرار سؤال تو عذر ندارد.«

زهرا سلام الله علیها وقتی پدر بزرگوارش فضة خادمه را به او داد به دستور پدر کارهای خانه را قمست کرد: یک روز زهرا کارها را انجام می داد و روز دیگر نوبت فضّه بود.

نباید فراموش شود و بانوان باید بدانند که زهرا و همة اهل بیت، سر مشق زندگی ما هستند، همه باید از پیامبر گرامی و خاندان او سرمشق بگیرند. قرآن چنین دستور می دهد.

لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة‌ لمن کان یرجوالله والیوم الآخر…..

به تحقیق که رسول خدا سرمشق است برای کسانی که امید به خدا و روز جزا دارند.

ما اگر سعادت دو جهان را بخواهیم باید پیرو رسول اکرم و اهل بیت گرامی او باشیم. بانوان اسلامی وقتی به سعادت می رسند که د رعفّت، ایثار، فداکاری، مردم داری، شوهر داری، خانه داری و تربیت اولاد، پیرو زهرا سلام الله علیها باشند.

صاحب وسایل الشیعه در جلد دوم وسایل، قضیه ای از زهرا نقل می کند که همه مخصوصاً بانوان اسلام باید به آن توجه داشته باشند.

مضمون همة روایات چنین است: فضة‌خادمه در روزهای آخر عمر زهرا او را مهموم و مغموم یافت علّت را پرسید: زهرا گفت: »چون جنازة مرا بلند می کنند حجم بدن من نمایان است و نامحرم حجم بدن مرا می بیند.« فضه می گوید شکل عماری را برای زهرا رسم کردم و گفتم در عجم رسم است افراد با شخصیت را در عماری بگذارند. همه می دانیم که وصیّت مؤکّد کرد که امیرالمؤمنین او را شب غسل دهد و کفن و دفن کند و کسی را هم خبر نکند.