بردر خانه خدا کنار اولین ستون ستایش می ایستم تا اذان نگاه تو برای دیدار حضرت یار اذن دهد تا مرغ نفس از قفس دنیا رها شودو محراب دلم بوی محمدی تو را بگیرد .

در محله باران هر قلبی که قطره ای از تو باشد شان نزول بر مدینه می یابد و اشک زائرین غبطه دوری تو رابه هزاران زبان ترجمه می کند.

یا محمد نامت بهار دل بردفتر خزان خاطره است آنجا که تاریخ آغاز می شود و مدینه به شناسنامه هجرتت افتخار میکند .

یا محمد کنار در طلایی رنگ خانه خدا ،تواضع به تو تکیه می کند ،اخلاص بوی دستان تورا می دهد ،تخته تاریخ درس وحدت تو را می خواند و دریای حج به هوای تو می خروشد.

اینک اما سپیده سلام توست یا رسول الله که رویای روز های روشن بهشت را تعبیر میکند تا فروغ توحیدت چشم ستاره ها را خیره کند.تا دیالوگ دیدارت با خدا هرروز در چشم دین باوران کوی تو اکران شود وتا برکت سلام بر تو واسطه بارش سوره های مهر خدا برکتاب قلب مومنین باشد .

خدایا چقدر در صف های سفید بخت این کلمات به دنبال نگاه شیرین محمدامین بودم که راه خانه ی تو را پیدا کردم.